امامان در قرآن دو قسمند: اماميكه بخدا خواند و اماميكه بدوزخ كشاند

امامان در قرآن دو قسمند: اماميكه بخدا خواند و اماميكه بدوزخ كشاند
بَابُ أَنّ الْأَئِمّةَ فِي كِتَابِ اللّهِ إِمَامَانِ إِمَامٌ يَدْعُوإِلَى اللّهِ وَ إِمَامٌ يَدْعُو إِلَى النّارِ
1- مُحَمّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ غَالِبٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ قَالَ لَمّا نَزَلَتْ هَذِهِ الْ‏آيَةُ يَوْمَ نَدْعُوا كُلّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ قَالَ الْمُسْلِمُونَ يَا رَسُولَ اللّهِ أَ لَسْتَ إِمَامَ النّاسِ كُلّهِمْ أَجْمَعِينَ قَالَ فَقَالَ رَسُولُ اللّهِ ص أَنَا رَسُولُ اللّهِ إِلَى النّاسِ أَجْمَعِينَ وَ لَكِنْ سَيَكُونُ مِنْ بَعْدِي أَئِمّةٌ عَلَى النّاسِ مِنَ اللّهِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي يَقُومُونَ فِي النّاسِ فَيُكَذّبُونَ وَ يَظْلِمُهُمْ أَئِمّةُ الْكُفْرِ وَ الضّلَالِ وَ أَشْيَاعُهُمْ فَمَنْ وَالَاهُمْ وَ اتّبَعَهُمْ وَ صَدّقَهُمْ فَهُوَ مِنّي وَ مَعِي وَ سَيَلْقَانِي أَلَا وَ مَنْ ظَلَمَهُمْ وَ كَذّبَهُمْ فَلَيْسَ مِنّي وَ لَا مَعِي وَ أَنَا مِنْهُ بَرِي‏ءٌ
**اصول كافى جلد 1 صفحه: 313 روايه: 1 ***
ترجمه :
1- امام محمد باقر عليه السلام فرمود: چون آيه (71 سوره 17) (((روزيكه هر دسته از مردم را بامامشان خوانيم ))) نازل شد، مسلمين عرض كردند:اى فرستاده خدا! مگر شما امام همه مردم همه مردم نيستند؟ پيغمبر فرمود: من از جانب خدا بسوى همه مردم فرستاده شده‏ام ولى بعد از من امامانى از خاندانم بر مردم منصوب شوند، ايشان در ميان مردم قيام كنند و مردم آنها را تكذيب كنند و امامان كفر و گمراهى و پيرونشان بر ايشان ستم كنند، هر كه آنها را دوست دارد و از آنها پيروى كند و تصديقشان نمايد، از من است و با من است و مرا ملاقات خواهد كرد و آگاه باشيد كسى كه بايشان ستم كند و تكذيبشان نمايد، از من نيست و با من نيست و من از او بيزارم.

2- مُحَمّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمّدٍ وَ مُحَمّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ طَلْحَةَ بْنِ زَيْدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ ع قَالَ قَالَ إِنّ الْأَئِمّةَ فِي كِتَابِ اللّهِ عَزّ وَ جَلّ إِمَامَانِ قَالَ اللّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَا بِأَمْرِ النّاسِ يُقَدّمُونَ أَمْرَ اللّهِ قَبْلَ أَمْرِهِمْ وَ حُكْمَ اللّهِ قَبْلَ حُكْمِهِمْ قَالَ وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمّةً يَدْعُونَ إِلَى النّارِ يُقَدّمُونَ أَمْرَهُمْ قَبْلَ أَمْرِ اللّهِ وَ حُكْمَهُمْ قَبْلَ حُكْمِ اللّهِ وَ يَأْخُذُونَ بِأَهْوَائِهِمْ خِلَافَ مَا فِي كِتَابِ اللّهِ عَزّ وَ جَلّ‏
**اصول كافى جلد 1 صفحه: 313 روايه: 2 ***
ترجمه :
امام صادق عليه السلام فرمود: ائمه در كتاب خداى عزوجل دو دسته‏اند: 1- خداى تبارك و تعالى فرمايد (74 سوره 21) (((و آنها را امامانى قرار داديم كه به امر هدايت كنند))) نه به امر مردم، امر خدا را بر امر مردم مقدم دارند و حكم خدا را پيش از حكم مردم دانند. 2- و باز فرموده است ( 41 سوره 28) (((آنها را امامانى قرار داديم كه بسوى دوزخ بخوانند))) ايشان امر مردم را بر امر خدا مقدم دارند و حكم مردم را پيش از حكم خدا دانند و بر خلاف آنچه در كتاب خداى عزوجل است، طبق هوس خويش رفتار كنند.
شرح :
مقصود از خواندن بسوى دوزخ اينستكه مردم را بكفر و گناه واميدارند كه عاقبتش دوزخ است و مقصود از قرار دادن خدا ايشان را اينچنين، آنست كه خدا از حال ايشان خبر مى‏دهد چنانچه بشخصى گوئى: (((تو مرا دروغگو قرار دادى))) يعنى بمردم گفتى كه او دروغگوست و اين معنى را شيخ طوسى و طبرسى قدس سر هما گفته‏اند و بيانيكه ما در جبر و تفويض گفتيم و در اخبار طينت انشاءالله ميآيد نيز مناسب اين مقام است.

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل:

 

اضافه کردن نظر


کد امنیتی
تازه کردن