(((فقال: يا رب! دلنى على عمل أتقرب به أليك.
قال: اجعل ليلك نهارا و نهارك ليلا.
قال: يا رب! كيف ذلك؟
قال: اجعل نومك صلاة و طعامك الجوع.
يا أحمد! و عزتى و جلالى ما من عبد ضمن لى بأربع خصال الا أدخلته الجنة، يطوى لسانه فلا يفتحه الا بما يعنيه و يحفظ قلبه من الوسواس و يحفظ علمى و نظرى اليه و يكون قرة عينيه الجوع.)))
ترجمه :
پيامبرصلى الله عليه و آله عرض كرد: خداوندا! مرا راهنمايى كن كه با چه كارى به تو تقرب جويم؟
خداوند فرمود: شب خود را روز و روز خود را شب قرار بده.
عرض كرد: چگونه چنين كنم؟
فرمود: خوابت را نماز و غذايت را گرسنگى(11) قرار بده.
اى احمد! به عزت و جلالم سوگند كه هر بندهاى كه چهار صفت را براى من ضمانت كند، من نيز او را به بهشت وارد مىكنم. زبانش را در كام بپيچد و حرف نزند مگر آنكه سخن براى او مفيد و ثمر بخش باشد. قلب خود را از وسوسههاى اهريمنى حفظ كند. همواره بيانديشد كه من به او آگاه و بر كارهايش ناظر هستم. و گرسنگى، نور چشمانش باشد (گرسنگى را دوست بدارد).(12)
11 - استاد بزرگوار آيهالله مصباح يزدى از علامه طباطبايى قدس سره نقل مىفرمايند كه: مراد از گرسنگى در اينگونه موارد، سبك بودن شكم در مقابل پرخورى است. راهيان كوى دوست، ص 69.
12 - منظور پرهيز از شكم پرستى و افراط در خوردن و تمايل به غذاهاى رنگارنگ است و گر نه بدن نياز به تغذيه دارد و بايستى در حد معقول و ضرورى رفع نياز گردد.
