1- حَدَّثَنِي جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْمُوسَوِيُّ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ [عَبْدِ اللَّهِ ]بْنِ نَهِيكٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ حَقٌّ عَلَى الْغَنِيِّ أَنْ يَأْتِيَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع فِي السَّنَةِ مَرَّتَيْنِ وَ حَقٌّ عَلَى الْفَقِيرِ أَنْ يَأْتِيَهُ فِي السَّنَةِ مَرَّة
جعفر بن محمّد بن ابراهيم بن عبد اللّه الموسوى، از عبيد اللّه بن نهيك، از محمد بن ابى عمير، از ابو ايّوب از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام، آن حضرت فرمودند:
بر عهده غنى است كه در سال دو مرتبه و بر فقير است كه در سال يك مرتبه به زيارت قبر حضرت امام حسين عليه السّلام بروند.
2- حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ عَامِرِ بْنِ عُمَيْرٍ وَ سَعِيدٍ الْأَعْرَجِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ ائْتُوا قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع فِي كُلِّ سَنَةٍ مَرَّةً
پدرم رحمة اللّه عليه، از سعد بن عبد اللّه، از احمد بن محمّد بن عيسى، از على بن الحكم، از عامر بن عمير، و سعيد اعرج، از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام: حضرت فرمودند:
در هر سال يك مرتبه به زيارت قبر امام حسين عليه السّلام برويد.
3- حَدَّثَنِي أَبُو الْعَبَّاسِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِيرٍ عَنْ مُسْلِمٍ عَنْ عَامِرِ بْنِ عُمَيْرٍ وَ سَعِيدٍ الْأَعْرَجِ جَمِيعاً عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ ائْتُوا قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع فِي كُلِّ سَنَةٍ مَرَّةً
ابو العبّاس، از محمّد بن الحسين، از جعفر بن بشير، از مسلم، از عامر بن عمير، و سعيد اعرج، جملگى از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام نقل كردهاند كه آن حضرت فرمودند:
در هر سال يك مرتبه به زيارت قبر امام حسين عليه السّلام برويد.
4- حَدَّثَنِي جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْمُوسَوِيُّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ [عُبَيْدِ اللَّهِ ]بْنِ نَهِيكٍ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنِ الْحَلَبِيِّ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ زِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ص قَالَ فِي السَّنَةِ مَرَّةً إِنِّي أَكْرَهُ الشُّهْرَةَ
جعفر بن محمد بن عبد اللّه الموسوى، از عبيد اللّه نهيك، از ابن ابى عمير، از حمّاد، از حلبى، وى مىگويد: از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام راجع به زيارت قبر حسين صلوات اللّه عليه پرسيدم؟
حضرت فرمودند:
در سال يك مرتبه، زيرا از مشهور شدن كراهت دارم.
مترجم گويد:
شايد مراد اين باشد كه اگر بيش از يك مرتبه در سال به زيارت آن حضرت روند اين امر موجب اشتهار شخص به اين عمل مىشود و آن مكروه است.
5- حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنِ ابْنِ أَبِي نَابٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ حَقٌّ عَلَى الْفَقِيرِ أَنْ يَأْتِيَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع فِي السَّنَةِ مَرَّةً وَ حَقٌّ عَلَى الْغَنِيِّ أَنْ يَأْتِيَهُ فِي السَّنَةِ مَرَّتَيْنِ
پدرم رحمة اللّه عليه، از سعد بن عبد اللّه، از يعقوب بن يزيد، از ابن ابى عمير، از برخى اصحاب، از ابن رئاب، از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام نقل كرده كه آن حضرت فرمودند:
اين حق بر عهده فقير است كه سالى يك مرتبه و بر غنى است كه سالى دو مرتبه به زيارت حضرت امام حسين عليه السّلام بروند.
6- حَدَّثَنِي أَبِي وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ أَبَانٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنِ الْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِي زِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع قَالَ فِي السَّنَةِ مَرَّةً إِنِّي أَكْرَهُ الشُّهْرَةَ
پدرم رحمة اللّه عليه و محمّد بن الحسن، از حسين بن حسن بن ابان، از حسين بن سعيد، از ابن ابى عمير، از حمّاد بن عثمان، از حلبى، نقل كردهاند، كه وى از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام راجع به زيارت قبر امام حسين عليه السّلام روايت كرده كه آن جناب فرمودند:
در سال يك مرتبه قبر آن حضرت زيارت شود زيرا از شهرت كراهت دارم.
7- حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَامِرٍ قَالَ قَالَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ ع قَالَ لَا تَجْفُوهُ يَأْتِيهِ الْمُوسِرُ فِي كُلِّ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ وَ الْمُعْسِرُ لا يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْساً إِلّا وُسْعَها قَالَ الْعَبَّاسُ لَا أَدْرِي قَالَ هَذَا لِعَلِيٍّ أَوْ لِأَبِي نَابٍ
پدر رحمة اللّه عليه، از سعد بن عبد اللّه، از حسن بن على بن عبد اللّه مغيره، از عباس بن عامر نقل كرده كه وى گفت:
على بن حمزه گفت: حضرت ابو الحسن عليه السّلام فرمودند:
جفاء به آن حضرت نكنيد، شخص موسر و غنى هر چهار ماه يك بار به زيارتش رود و فقير را حق تعالى مكلّف نكرده مگر به قدر توان و قدرتش.
عباس مىگويد: نمىدانم حضرت اين كلام و مقاله را براى على (على بن ابى حمزه) فرمودند يا ابى ناب (حسن بن عطيّه).
8- حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الصَّفَّارِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنِ الْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ زِيَارَةِ الْحُسَيْنِ ع قَالَ فِي السَّنَةِ مَرَّةً إِنِّي أَخَافُ الشُّهْرَةَ
محمد بن الحسن، از محمد بن الحسن الصّفار، از احمد بن محمّد بن عيسى، از حسين بن سعيد، از ابن ابى عمير، از حمّاد بن عثمان، از حلبى، از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام، وى مىگويد:
راجع به زيارت حضرت امام حسين عليه السّلام از آن حضرت پرسيدم؟
حضرت فرمودند:
سالى يك مرتبه به زيارتش روند زيرا، در بيشتر از آن خوف شهرت دارم.
9- حَدَّثَنِي أَبُو الْعَبَّاسِ عَنِ الزَّيَّاتِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِيرٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنِ ابْنِ مُسْلِمٍ عَنْ عَامِرِ بْنِ عُمَيْرٍ وَ سَعِيدٍ الْأَعْرَجِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ ائْتُوا قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع فِي كُلِّ سَنَةٍ مَرَّةً
ابو العبّاس، از زيّات، از جعفر بن بشير، از حمّاد، از ابن مسلم، از عامر بن عمير، و سعيد الاعرج از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام آن حضرت فرمودند:
در سال يك مرتبه به زيارت قبر حسين عليه السّلام برويد.
10- حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ سَعْدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ بْنِ عِيسَى عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنِ الْعِيصِ بْنِ الْقَاسِمِ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع هَلْ لِزِيَارَةِ الْقَبْرِ صَلَاةٌ مَفْرُوضَةٌ قَالَ لَيْسَ لَهُ صَلَاةٌ مَفْرُوضَةٌ [شَيْءٌ مَفْرُوضٌ ]قَالَ وَ سَأَلْتُهُ فِي كَمْ يَوْمٍ يُزَارُ قَالَ مَا شِئْتَ
پدرم رحمة اللّه عليه، از سعد، از على بن اسماعيل بن عيسى، از صفوان بن يحيى، از عيص بن قاسم، وى مىگويد: از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام پرسيدم:
آيا براى زيارت قبر حضرت امام حسين عليه السّلام نماز واجبى هست؟
حضرت فرمودند:
براى آن نماز واجب و معيّنى نمىباشد.
راوى مىگويد: پرسيدم: در هر چند روز بايد به زيارتش رفت؟
حضرت فرمودند: هر چه خواستى.
11- حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيِّ بِإِسْنَادِهِ رَفَعَهُ إِلَى عَلِيِّ بْنِ مَيْمُونٍ الصَّائِغِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ يَا عَلِيُّ بَلَغَنِي أَنَّ قَوْماً مِنْ شِيعَتِنَا يَمُرُّ بِأَحَدِهِمُ السَّنَةُ وَ السَّنَتَانِ لَا يَزُورُونَ الْحُسَيْنَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنِّي أَعْرِفُ أُنَاساً كَثِيرَةً بِهَذِهِ الصِّفَةِ قَالَ أَمَا وَ اللَّهِ لِحَظِّهِمْ أَخْطَئُوا وَ عَنْ ثَوَابِ اللَّهِ زَاغُوا وَ عَنْ جِوَارِ مُحَمَّدٍ ص تَبَاعَدُوا قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فِي كَمِ الزِّيَارَةُ قَالَ يَا عَلِيُّ إِنْ قَدَرْتَ أَنْ تَزُورَهُ فِي كُلِّ شَهْرٍ فَافْعَلْ قُلْتُ لَا أَصِلُ إِلَى ذَلِكَ لِأَنِّي أَعْمَلُ بِيَدِي وَ أُمُورُ النَّاسِ بِيَدِي وَ لَا أَقْدِرُ أَنْ أُغَيِّبَ وَجْهِي عَنْ مَكَانِي يَوْماً وَاحِداً قَالَ أَنْتَ فِي عُذْرٍ وَ مَنْ كَانَ يَعْمَلُ بِيَدِهِ وَ إِنَّمَا عَنَيْتُ مَنْ لَا يَعْمَلُ بِيَدِهِ مِمَّنْ إِنْ خَرَجَ فِي كُلِّ جُمُعَةٍ هَانَ ذَلِكَ عَلَيْهِ أَمَا إِنَّهُ مَا لَهُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ عُذْرٍ وَ لَا عِنْدَ رَسُولِهِ مِنْ عُذْرٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ قُلْتُ فَإِنْ أَخْرَجَ عَنْهُ رَجُلًا فَيَجُوزُ ذَلِكَ قَالَ نَعَمْ وَ خُرُوجُهُ بِنَفْسِهِ أَعْظَمُ أَجْراً وَ خَيْراً لَهُ عِنْدَ رَبِّهِ يَرَاهُ رَبُّهُ سَاهِرَ اللَّيْلِ لَهُ تَعَبُ النَّهَارِ يَنْظُرُ اللَّهُ إِلَيْهِ نَظْرَةً تُوجِبُ لَهُ الْفِرْدَوْسَ الْأَعْلَى مَعَ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ فَتَنَافَسُوا فِي ذَلِكَ وَ كُونُوا مِنْ أَهْلِهِ
پدرم رحمة اللّه عليه، از عبد اللّه بن جعفر حميرى به اسنادش كه تا على بن ميمون الصّائغ مرفوعه است از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام نقل كرده كه آن حضرت فرمودند:
اى على خبر به من رسيده كه يك سال يا دو سال بر جماعتى از شيعيان ما مىگذرد و ايشان به زيارت حضرت امام حسين عليه السّلام نمىروند؟
عرض كردم: فدايت شوم: مردم زيادى را سراغ دارم كه اين صفت دارند.
حضرت فرمودند:
به خدا سوگند از حظّ و بهرهشان بر كنار و از ثواب و اجر خدا محروم و از جوار حضرت محمّد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم به دور ماندهاند.
محضر مباركش عرض كردم: فدايت شوم: در چه فاصلهاى از مدّت به زيارت آن حضرت برويم؟
حضرت فرمودند:
اى على اگر قدرت دارى كه آن جناب را در هر ماه زيارت كنى، پس اين كار را بكن.
عرض كردم: نمىتوانم به اين امر دست يابم زيرا با دستهايم كار كرده و امور مردم نيز در دست من است و اساسا قادر نيستم يك روز از محل كارم غيبت نمايم.
حضرت فرمودند:
تو معذور هستى و كسانى هم كه مثل تو كار دستى دارند در عذر مىباشند و مراد من كسانى هستند كه اين گونه اشتغال نداشته بطورى كه اگر در هر جمعه از منزل خارج شده و به زيارت بروند بر ايشان سهل و آسان باشد چه آنكه ايشان در روز قيامت نزد خدا و رسولش عذرى ندارند.
محضرش عرض كردم: حال اگر اين شخص خود به زيارت نرود ولى كسى را از طرف خود به آنجا بفرستد آيا جايز است؟
حضرت فرمودند:
بلى، جائز است ولى اگر خودش برود اجرش عظيمتر بوده و نزد پروردگارش بهتر و مطلوبتر است چه آنكه وقتى حق تعالى ببيند كه او شبها را به بيدارى و روزها را به تعب و رنج بسر مىبرد به او نظر نموده آنچنان نظرى كه برايش فردوس اعلى و بهشت جاودان را نصيب كرده و او را با محمّد و اهل بيتش صلوات اللّه عليهم اجمعين همراه و هم جوار و قرين مىگرداند پس تمايل نشان دهيد در اين امر و از اهل آن گرديد.
12- حَدَّثَنِي الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ صَبَّاحٍ الْحَذَّاءِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ زُورُوا قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع وَ لَوْ كُلَّ سَنَةٍ مَرَّةً وَ ذَكَرَ الْحَدِيثَ
حسن بن عبد اللّه بن محمّد بن عيسى، از پدرش، از حسن بن محبوب، از صبّاح الحذّاء، از محمد بن مروان، از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام، وى گفت: از آن حضرت شنيدم كه مىفرمودند:
قبر حضرت امام حسين عليه السّلام را زيارت كنيد اگر چه سالى يك بار باشد ...
13- حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِيسَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنِ الْعَمْرَكِيِّ بْنِ عَلِيٍّ الْبُوفَكِيِّ قَالَ حَدَّثَنَا يَحْيَى وَ كَانَ فِي خِدْمَةِ أَبِي جَعْفَرٍ الثَّانِي ع عَنْ عَلِيٍّ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ مِهْرَانَ الْجَمَّالِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِي حَدِيثٍ طَوِيلٍ قُلْتُ لَهُ مَنْ يَأْتِيهِ زَائِراً ثُمَّ يَنْصَرِفُ مَتَى يَعُودُ إِلَيْهِ وَ فِي كَمْ يَوْمٍ يُوءْتَى وَ كَمْ يَسَعُ النَّاسَ تَرْكُهُ قَالَ لَا يَسَعُ أَكْثَرَ مِنْ شَهْرٍ وَ أَمَّا بَعِيدُ الدَّارِ فَفِي كُلِّ ثَلَاثِ سِنِينَ فَمَا جَازَ ثَلَاثَ سِنِينَ فَلَمْ يَأْتِهِ فَقَدْ عَقَّ رَسُولَ اللَّهِ ص وَ قَطَعَ حُرْمَتَهُ إِلَّا مِنْ عِلَّةٍ
پدرم رحمة اللّه عليه، از احمد بن ادريس و محمد بن يحيى، از عمركى بن على بوفكى، وى گفت: يحيى كه از خادمين ابو جعفر ثانى بود براى ما نقل كرد از على و او از صفوان بن مهران جمّال و او از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام در ضمن حديثى طولانى چنين نقل كرده:
محضر مباركش عرض كردم: كسى كه به زيارت حضرت سيد الشهداء برود و سپس برگردد چند وقت بعد دو مرتبه به زيارت عود كند؟ و در چند روزى ديگر به زيارت رود و مردم تا چه مدّت مىتوانند زيارت حضرت را ترك كنند؟
حضرت فرمودند:
بيش از يك ماه نمىتوانند آن را ترك كنند و امّا كسانى كه منزلشان دور است در هر سه سال يك مرتبه بايد به زيارتش بروند و اگر سه سال تجاوز نمود و به زيارت آن حضرت نروند عاق رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم واقع شده و حرمت آن جناب را قطع و هتك نموده مگر علت و سببى داشته باشد.
14- حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ بْنِ مُوسَى رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ الْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قُلْتُ إِنَّا نَزُورُ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع فِي السَّنَةِ مَرَّتَيْنِ أَوْ ثلاث [ثَلَاثاً فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ أَكْرَهُ أَنْ تُكْثِرُوا الْقَصْدَ إِلَيَّ زُورُوهُ فِي السَّنَةِ مَرَّةً قُلْتُ كَيْفَ أُصَلِّي عَلَيْهِ قَالَ تَقُومُ خَلْفَهُ عِنْدَ كَتِفَيْهِ ثُمَّ تُصَلِّي عَلَى النَّبِيِّ ص وَ تُصَلِّي عَلَى الْحُسَيْنِ ع
على بن الحسين بن موسى رحمة اللّه عليه، از على بن ابراهيم بن هاشم، از
پدرش، از ابن فضّال، از على بن عقبه از عبيد اللّه الحلبى، از ابى عبد اللّه عليه السّلام وى مىگويد:
محضرش عرض كردم: ما در سال دو يا سه مرتبه قبر حضرت امام حسين عليه السّلام را زيارت مىكنيم آيا اين عمل چطور است؟
حضرت فرمودند:
من كراهت دارم زياد آن قبر مطهّر را قصد كنيد، در سال يك مرتبه به زيارت آن برويد.
عرض كردم: چگونه صلوات بر آن حضرت بفرستم؟
حضرت فرمودند:
پشت قبر در جنب كتفين و شانههاى آن حضرت بايست، سپس صلوات بر پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بفرست و بعد از آن بر حسين عليه السّلام صلوات و رحمت بفرست.
15- وَ قَالَ الْعَمْرَكِيُّ بِإِسْنَادِهِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّهُ يُصَلِّي عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع أَرْبَعَةُ آلَافِ مَلَكٍ- مِنْ طُلُوعِ الْفَجْرِ إِلَى أَنْ تَغِيبَ الشَّمْسُ ثُمَّ يَصْعَدُونَ وَ يَنْزِلُ مِثْلُهُمْ فَيُصَلُّونَ إِلَى طُلُوعِ الْفَجْرِ فَلَا يَنْبَغِي لِلْمُسْلِمِ أَنْ يَتَخَلَّفَ عَنْ زِيَارَةِ قَبْرِهِ أَكْثَرَ مِنْ أَرْبَعِ سِنِينَ
عمركى به اسنادش نقل كرده و مىگويد: حضرت ابو عبد اللّه عليه السّلام فرمودند:
چهار هزار فرشته از طلوع صبح تا غروب آفتاب نزديك قبر حضرت امام حسين عليه السّلام دعاء و طلب رحمت كرده و سپس بالا رفته و چهار هزار فرشته ديگر بجاى ايشان قرار گرفته و تا طلوع صبح دعاء و طلب رحمت مىكنند.
پس بر مسلمان سزاوار نيست كه بيش از چهار سال به زيارت قبر آن حضرت نرفته و از آن تخلّف كند.
16- وَ بِإِسْنَادِهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفَضْلِ عَنْ أَبِي نَابٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ زِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ص قَالَ نَعَمْ تَعْدِلُ عُمْرَةً وَ لَا يَنْبَغِي التَّخَلُّفُ عَنْهُ أَكْثَرَ مِنْ أَرْبَعِ سِنِينَ
عمركى به اسنادش از محمد بن فضل، از ابى ناب، از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام، وى مىگويد: راجع به زيارت قبر امام حسين صلوات اللّه عليه از آن حضرت پرسيدم؟
حضرت فرمودند:
بلى، زيارت آن جناب معادل و مساوى با يك عمره است و شايسته نيست بيش از چهار سال به زيارت قبر آن حضرت نرفته و از آن تخلف كنند.
17- حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ الْبَصْرِيِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْأَصَمِّ عَنْ صَفْوَانَ الْجَمَّالِ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع وَ نَحْنُ فِي طَرِيقِ الْمَدِينِةِ نُرِيدُ مَكَّةَ فَقُلْتُ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا لِي أَرَاكَ كَئِيباً حَزِيناً مُنْكَسِراً فَقَالَ لِي لَوْ تَسْمَعُ مَا أَسْمَعُ لَشَغَلَكَ عَنْ مُسَاءَلَتِي قُلْتُ وَ مَا الَّذِي تَسْمَعُ قَالَ ابْتِهَالَ الْمَلَائِكَةِ إِلَى اللَّهِ عَلَى قَتَلَةِ أَمِيرِ الْمُوءْمِنِينَ ع وَ عَلَى قَتَلَةِ الْحُسَيْنِ ع وَ نَوْحَ الْجِنِّ عَلَيْهِمَا- وَ بُكَاءَ الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ حَوْلَهُمْ وَ شِدَّةَ حُزْنِهِمْ فَمَنْ يَتَهَنَّأُ مَعَ هَذَا بِطَعَامٍ أَوْ شَرَابٍ أَوْ نَوْمٍ قُلْتُ لَهُ فَمَنْ يَأْتِيهِ زَائِراً ثُمَّ يَنْصَرِفُ فَمَتَى يَعُودُ إِلَيْهِ وَ فِي كَمْ يَوْمٍ يُوءْتَى وَ فِي كَمْ يَسَعُ النَّاسَ تَرْكُهُ قَالَ أَمَّا الْقَرِيبُ فَلَا أَقَلَّ مِنْ شَهْرٍ وَ أَمَّا بَعِيدُ الدَّارِ فَفِي كُلِّ ثَلَاثِ سِنِينَ فَمَا جَازَ الثَّلَاثَ سِنِينَ فَقَدْ عَقَّ رَسُولَ اللَّهِ ص وَ قَطَعَ رَحِمَهُ إِلَّا مِنْ عِلَّةٍ وَ لَوْ يَعْلَمُ زَائِرُ الْحُسَيْنِ ع مَا يَدْخُلُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ وَ مَا يَصِلُ إِلَيْهِ مِنَ الْفَرَحِ وَ إِلَى أَمِيرِ الْمُوءْمِنِينَ وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ الْأَئِمَّةِ وَ الشُّهَدَاءِ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ وَ مَا يَنْقَلِبُ بِهِ مِنْ دُعَائِهِمْ لَهُ وَ مَا لَهُ فِي ذَلِكَ مِنَ الثَّوَابِ فِي الْعَاجِلِ وَ الآْجِلِ وَ الْمَذْخُورِ لَهُ عِنْدَ اللَّهِ لَأَحَبَّ أَنْ يَكُونَ مَا ثَمَّ دَارَهُ مَا بَقِيَ وَ أَنَّ زَائِرَهُ لَيَخْرُجُ مِنْ رَحْلِهِ فَمَا يَقَعُ فَيْئُهُ عَلَى شَيْءٍ إِلَّا دَعَا لَهُ فَإِذَا وَقَعَتِ الشَّمْسُ عَلَيْهِ أَكَلَتْ ذُنُوبَهُ كَمَا تَأْكُلُ النَّارُ الْحَطَبَ وَ مَا تُبْقِي الشَّمْسُ عَلَيْهِ مِنْ ذُنُوبِهِ شَيْئاً فَيَنْصَرِفُ وَ مَا عَلَيْهِ ذَنْبٌ وَ قَدْ رُفِعَ لَهُ مِنَ الدَّرَجَاتِ مَا لَا يَنَالُهُ الْمُتَشَحِّطُ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ يُوَكَّلُ بِهِ مَلَكٌ يَقُومُ مَقَامَهُ وَ يَسْتَغْفِرُ لَهُ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَى الزِّيَارَةِ أَوْ يَمْضِيَ ثَلَاثُ سِنِينَ أَوْ يَمُوتَ وَ ذَكَرَ الْحَدِيثَ بِطُولِهِ حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِيسَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى جَمِيعاً عَنِ الْعَمْرَكِيِّ بْنِ عَلِيٍّ الْبُوفَكِيِّ قَالَ حَدَّثَنَا يَحْيَى وَ كَانَ فِي خِدْمَةِ أَبِي جَعْفَرٍ الثَّانِي ع عَنْ عَلِيٍّ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ مِهْرَانَ الْجَمَّالِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَأَلْتُهُ فِي طَرِيقِ الْمَدِينَةِ وَ ذَكَرَ الْحَدِيثَ بِطُولِهِ
محمد بن عبد اللّه بن جعفر حميرى، از پدرش از على بن محمّد بن سالم، از محمّد بن خالد، از عبد اللّه بن حمّاد بصرى از عبد اللّه بن عبد الرحمن الاصمّ، از صفوان جمّال، وى گفت: در راه مدينه قصد مكّه داشتيم.
از حضرت ابا عبد اللّه عليه السّلام پرسيدم: اى فرزند رسول خدا چيست كه شما را اندوهگين و محزون و شكسته خاطر مىبينم؟
حضرت فرمودند:
آنچه را من مىشنوم اگر تو مىشنيدى اين سوءال را از من نمىكردى.
عرض كردم: چه چيز مىشنويد؟
حضرت فرمودند:
زارى كردن فرشتگان به درگاه خداوند عزّ و جلّ و اظهار بغض نمودن از كشندگان امير الموءمنين و حضرت امام حسين عليهما السّلام و توجه نمودن جن و گريستن فرشتگانى كه در اطراف قبر آن حضرت هستند و شدّت حزن ايشان، پس بر چه كسى با اين حال طعام يا شراب يا خواب گوارا خواهد بود؟!! عرضه داشتم: كسى كه به زيارت آن حضرت بيايد و بعد برگردد چه زمانى باز براى زيارت برگردد؟ و ظرف چند روز بعد دوباره محضر امام عليه السّلام برگردد و اساسا مردم تا چند وقت مىتوانند زيارت حضرتش را ترك كنند؟
حضرت فرمودند:
امّا كسانى كه قريب و نزديك قبر مطهّر هستند لا اقل ماهى يك بار به زيارت روند و آنان كه دور مىباشند در هر سه سال يك مرتبه و اگر سه سال گذشت و به زيارت آن جناب نرفتند عاق رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم شده و قطع رحم آن حضرت را نمودهاند مگر علّت و سببى داشته باشد.
و اساسا زائر حسين عليه السّلام اگر بداند كه با زيارتش چه سرور و فرحى به رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و امير الموءمنين عليه السّلام و فاطمه سلام اللّه عليها و ائمه عليهم السّلام و شهداء از ما اهل بيت وارد شده و او نيز مطّلع باشد كه از ناحيه دعاء ايشان برايش چه حاصل شده و همچنين واقف باشد از اجر و ثواب دنيوى و اخروى و آنچه براى وى نزد خدا ذخيره گشته هر آينه دوست مىدارد كه منزلش نزد آن جناب بوده و از آنجا هيچ گاه مفارقت نكرده و پيوسته در حال زيارت حضرتش باشد.
و زائر حسين عليه السّلام وقتى به قصد زيارت از خانهاش خارج شد سايهاش به چيزى نمىافتد مگر آن چيز برايش دعا مىنمايد، و هنگامى كه آفتاب بر او تابيد گناهانش را مىخورد همان طورى كه آتش هيزم را مىخورد، و آفتاب هيچ گناهى را بر او باقى نمىگذارد، بنا بر اين از زيارت بر مىگردد در حالى كه هيچ گناهى بر او نيست و حق تعالى درجهاش را آن قدر مرتفع و عالى مىگرداند كه آنان كه در راه خدا به خون خويش آغشته شدهاند به آن دسترسى نداشته و مقام و منزلتشان در حدّ او نمىباشد و خداوند منّان فرشتهاى را قائم مقام وى نموده كه تا بار ديگر وى به زيارت حضرت مىآيد برايش طلب آمرزش كند يا سه سال از اين زيارت بگذرد يا فوت شود.
پدرم رحمة اللّه عليه، از احمد بن ادريس و محمّد بن يحيى جميعا از عمركى بن على بوفكى، وى مىگويد:
يحيى كه در خدمت ابى جعفر ثانى بود از على و او از صفوان بن مهران جمّال و او از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام نقل كرده، وى گفت:
در طريق مدينه از حضرت سوءال كردم ... و حديث را با طول و تفصيل نقل نموده.
