وَ رَوَى صَاحِبُ كِتَابِ بِشَارَةِ الْمُصْطَفَى عَنْ يَزِيدَ بْنِ قَعْنَبٍ قَالَ (و صاحب كتاب بشارة المصطفى از يزيد بن قعنب روايت كرده كه گفته است ) كُنْتُ جَالِساً مَعَ الْعَبَّاسِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ وَ فَرِيقٍ مِنْ بَنِي عَبْدِ الْعُزَّى بِإِزَاءِ بَيْتِ اللَّهِ الْحَرَامِ (من با عباس بن عبد المطلب و گروهى از قبيلهى عبد العزى در مقابل خانهى خدا نشسته بوديم ) إِذْ أَقْبَلَتْ فَاطِمَةُ بِنْتُ أَسَدٍ أُمُّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ كَانَتْ حَامِلًا بِهِ تِسْعَةَ أَشْهُر (ناگاه ديديم فاطمهى بنت اسد مادر امير المؤمنين روى بخانه آورد در حالتى كه نه ماهه حامله بود )ٍ فَأَخَذَهَا الطَّلْقُ (آثار وضع حمل در او پيدا شد، ) فَقَالَتْ يَا رَبِّ إِنِّي مُؤْمِنَةٌ بِكَ وَ بِمَا جَاءَ مِنْ عِنْدِكَ مِنْ رُسُلٍ وَ كُتُبٍ (سپس عرض كرد پروردگارا من بتو و پيامبران و كتابهاى آسمانى تو ايمان دارم )
وَ إِنِّي مُصَدِّقَةٌ بِكَلَامِ جَدِّي إِبْرَاهِيمَ الْخَلِيلِ ع (و سخن جدّم ابراهيم خليل را مىپذيرم ) وَ إِنَّهُ بَنَى الْبَيْتَ الْعَتِيقَ (همانا او بود كه اين خانهى قديمى را بنا كرد ) فَبِحَقِّ الَّذِي بَنَى هَذَا الْبَيْتَ (ترا سوگند ميدهم به آبروى آن كس كه اين خانه را بنا كرد ) وَ بِحَقِّ الْمَوْلُودِ الَّذِي فِي بَطْنِي (و به آبروى همين فرزندى كه در كانون رحم من است ) إِلَّا مَا يَسَّرْتَ عَلَيَّ وِلَادَتِي (وضع حمل مرا آسان كنى. )
قَالَ يَزِيدُ بْنُ قَعْنَبٍ فَرَأَيْتُ الْبَيْتَ قَدِ انْشَقَّ مِنْ ظَهْرِهِ (يزيد بن قعنب ميگويد: ناگاه ديدم كه خانهى خدا از طرف پشت شكافته شد ) وَ دَخَلَتْ فَاطِمَةُ وَ غَابَتْ عَنْ أَبْصَارِنَا ( و فاطمهى بنت اسد وارد خانه و از ديدگان ما ناپديد شد ) وَ عَادَ إِلَى حَالِهِ (سپس شكافت خانه مانند اول بسته شد ) فَرُمْنَا أَنْ يَنْفَتِحَ لَنَا قُفْلُ الْبَابِ فَلَمْ يَنْفَتِحْ (از جاى بلند شديم كه قفل در را باز كنيم متأسفانه هر چه كرديم باز نشد ) فَعَلِمْنَا أَنَّ ذَلِكَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ تَعَالَى (دانستيم كه مطلب غير عادى است كه اين امر امر خداست ) ثُمَّ خَرَجَتْ فِي الْيَوْمِ الرَّابِعِ وَ عَلَى يَدِهَا أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ع (بعد از چهار روز فاطمه از خانه خدا بيرون آمد قنداقهى على بن ابى طالب عليه السّلام در دستش بود ) ثُمَّ قَالَتْ إِنِّي فُضِّلْتُ عَلَى مَنْ تَقَدَّمَنِي مِنَ النِّسَاءِ (سپس فرمود: من از تمام زنان گذشته برتر و بالاترم ) لِأَنَّ آسِيَةَ بِنْتَ مُزَاحِمٍ عَبَدَتِ اللَّهَ سِرّاً فِي مَوْضِعٍ لَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ يُعْبَدَ فِيهِ إِلَّا اضْطِرَاراً (زيرا كه آسيه دختر مزاحم خدا را در جايى كه خداپرستى ممنوع بود پنهانى پرستش كرد ) وَ أَنَّ مَرْيَمَ بِنْتَ عِمْرَانَ هَزَّتِ النَّخْلَةَ الْيَابِسَةَ بِيَدِهَا حَتَّى أَكَلَتْ مِنْهَا رُطَباً جَنِيًّا (مريم دختر عمران نخله خشكيده را حركت داد تا از آن خرماى تازه بخورد ) وَ أَنِّي دَخَلْتُ بَيْتَ اللَّهِ الْحَرَامَ وَ أَكَلْتُ مِنْ ثِمَارِ الْجَنَّةِ وَ أَرْزَاقِهَا (ولى من آشكارا وارد خانهى خدا شدم و از ميوهها و خوراكهاى بهشتى خوردم ) فَلَمَّا أَرَدْتُ أَنْ أَخْرُجَ هَتَفَ بِي هَاتِفٌ (هنگامى كه خواستم از خانهى خدا بيرون بيايم گويندهى غيبى فرياد زد ) يَا فَاطِمَةُ سَمِّيهِ عَلِيّاً فَهُوَ عَلِيٌّ وَ اللَّهُ الْعَلِيُّ الْأَعْلَى (اى فاطمه نام نوزاد را على بگذار زيرا كه صاحب خانه على اعلى است ) يَقُولُ شَقَقْتُ اسْمَهُ مِنِ اسْمِي (ميفرمايد كه نام او را از نام خودم جدا كردم ) وَ أَدَّبْتُهُ بِأَدَبِي (و او را تربيتش نمودم ) وَ أَوْقَفْتُهُ عَلَى غَامِضِ عِلْمِي (و بر مشكلات علمى خود آگاه كردم ) وَ هُوَ الَّذِي يَكْسِرُ الْأَصْنَامَ فِي بَيْتِي وَ يُؤَذِّنُ فَوْقَ ظَهْرِ بَيْتِي (و او همانست كه در خانهى من بتها را درهم شكند و بر فراز خانهى من اذان بگويد ) وَ يُقَدِّسُنِي وَ يُمَجِّدُنِي (و مرا بزرگ شمارد و بياد من باشدو حمد و ثنا کند ) فَطُوبَى لِمَنْ أَحَبَّهُ وَ أَطَاعَهُ وَ وَيْلٌ لِمَنْ أَبْغَضَهُ وَ عَصَاه (خوشا بحال آن كس كه على را دوست داشته باشد و از او پيروى كند و وای بر حال کسی که او را دشمن بدارد و از او نافرمانی کند .)
(إرشاد القلوب إلى الصواب ج2 211 )
